بزرگنمايي:

ندای لرستان - بروجرد - نامش شهین امیریان است و 28 سال از نابینا شدنش می گذرد، با چشمانی بسته و بدون کمترین روشنایی که بتواند پیش پایش را هم ببیند، قلاب بافی می کند و برای هر فصلی می تواند لباسی مناسب ببافد و دوران سالمندی خود را از همین راه می گذراند.

برای این موقع از سال که هنوز هوا سرد نشده مقداری از دست بافته های زیبا و رنگارنگ که پیدا است رنگ ها را بخوبی می شناسد و بدرستی تار و پودر رشته های کاموا را با رنگ ها مناسب در هم تنیده آورده است تا در نمایشگاه محصولات ساخته شده توسط نابینایان که به مناسب روز جهانی نابینایان در بهزیستی بروجرد برگزار شده عرضه کند.
انواعی از شال های بافته شده از نخ های ابریشمی و مجلسی که به زیبایی آنها را با میل بافتنی و بخش هایی را با قلاب بافته است، ترکیب و جنسی که خانم خوب می دانند چقدر می تواند زیبایی و جلوه بیشتری بر یک لباس بدهد و البته بافتنی هایی از نوع کلاه، شال، شلوار و بلوز بچه گانه که جز کارهای معمولی این بانوی روشندل است.
این بانوی نابینا که حالا دیگر 60 سالگی را رد کرده خودش را سالمند می داند و کمی نگران روزهای پیش رو است که زندگی برای سالمندان در هر حال می تواند سخت تر باشد بخصوص برای افرادی همچون او که از معلولیتی و بخصوص از محدودیتی همچون نابینایی درگیر هستند.
این بانوی روشندل از ماجرای نابینا شدنش می گوید که زمانی در شبکه بهداشت شاغل بوده است و حین کار، ضربه ای به چشمش وارد می شود و با پیگیری ها برای درمان ولی بینایی چشمش باز نمی گردد و از آن روز به بعد مطلق جایی را نمی بیند.
بانوی هنرمند نابینا می گوید؛ برای آن کسی که روشنی و بینایی را تجربه کرده باشد عادت کردن به تاریکی سخت تر است بنابراین برای اینکه این تاریکی مطلق زندگی را مختل نکند ناگزیر باید از داشته ها و توانایی های دیگری که داری بهره بگیری تا هم از نظر جسمی و روحی و هم از نظر ظاهر زندگی احساس بیهودگی نکنی.!
امیریان ادامه می دهد؛ زمانیکه بینا بودم مطالعه داشتم ولی بعد از نابینا شدن دیگر امکان خواندن را ندارم و بریل را هم آموزش دیده ام ولی بیشتر کتاب های صوتی را گوش می دهم و بیشتر اوقات را صرف همین دست بافته ها می کنم.
می گوید که برای نابینایان و تمام کسانی که به نوعی با داشتن معولیتی در جسم اما تلاش می کنند بدنبال راهی برای گذران زندگی خود باشند و دست به کارهای تولیدی، دستی و صنایع دستی می کنند بهتر است نهادهای مرتبط اعم از بهزیستی و شهرداری، جایی برای عرضه محصولات آنها طراحی شود.
وی افزود: خواسته ما این است مکانی در نظر گرفته شود تا نابینایان و کم بینایان غرفه هایی برای عرضه و نمایش محصولات خود داشته باشند تا هم تشویق شوند و هم امکان فروش این محصولات فراهم شود و انگیزه ای و رونقی به زندگی این افراد داده شود.
این بانوی روشندل گفت: فارغ از مشکلاتی همچون درآمد و تامین زندگی آنچه که ما نابینایان را اذیت می کند، وضعیت نامناسب معابر و خیابان ها و دسترسی به دستگاه ها و ادارات مختلف است که این وضعیت عملا امکان آمدن ما به جامعه را کم می کند.
امیریان گفت: ما نمی توانیم با آرامش خاطر از خیابان های شهر عبور کنیم و هر لحظه این بیم را داریم که مشکلی برایمان پیش بیاید و حتی دیگر پیاده روها را هم از ما گرفته اند و اتفاق افتاده که در پیاده رو ، موتور به من زده است و دیگر با آرامش از پیاده روها هم نمی توانم عبور کنم.
این بانوی روشندل اظهار داشت: با اینکه برخی دستگاهها همچون اداره کتابخانه ها ، برنامه های آموزشی و کلاس هایی برای ما نابینایان دارد ولی با توجه به شرایط سخت در فت و آمد عملا امکان استفاده از این شرایط نیست و با هر بار رفت و برگشت که ناگزیر باید یک نفر دیگر هم همراهی مان کند، هزینه رفت و برگشت بیشتر می شود.
نسرین فلاح کردی ؛ زنی کم بینا و حدود 50 ساله که 2 فرزند 17 و 13 ساله دارد و مقداری از محصولات ساخته شده خودش را که شامل عروسک، وسایل تزئینی آشپزخانه، انواع جاکلیدی در طیف زنگ های مختلف به نمایشگاه بهزیستی بروجرد آورده است.
این بانوی کم بینا که سرپرست خانوار هم است می گوید؛ تنها راه گذران زندگی ام همین کارهای دستی است که البته چون جایی برای عرضه و فروش آنها نیست خیلی نمی تواند جایی برای امیدواری باشد اما قبل از این کارهایی همچون پرستاری سالمند و پرستاری کودک را هم انجام می دادم.
این بانوی روشندل گفت: با توجه به هزینه های بالای تحصیلی که فرزندانم دارند برای اوایل مهر و آغاز مدارس بسختی وسایل مورد نیاز آنها را توانستم تهیه کنم و همواره این نگرانی را دارم که اگر خواسته ای داشته باشند و توان برآورده کردنش را نداشته باشم باید چکار کنم.
وی که این روزها توان جسمی اش برای کارهایی همچون پرستاری کودک و سالمند کم شده است می گوید؛ مساله دیگری که امکان حضور و فعالیت بیشتر ما در بیرون از منزل را کم می کند وضعیت خیابان ها و پیاده روها است که بدرستی برای ما کم بیناها مناسب سازی نشده است و برای انجام یک کار کوچک و بیرون رفتن خیلی اذیت می شویم.
روز نابینایان روز صرفا برگزاری جشن نباشد
منصوره کریمی، مسئول انجمن نابینایان و کم بینایان موج سپید زاگرس بروجرد در گفت و گو با ایرنا گفت: این انجمن 150 نفر عضو دارد که هر کدام از این افراد دچار درجاتی از نابینایی از خفیف تا شدید هستند و کلاس های مختلف آموزشی برای آنها برگزار می شود.
وی که خود نابینا است می گوید: کلاس هایی همچون آموزش خط بریل، تحرک و جهت یابی ، حفظ قرآن، آشپزی ، آموزش زبان انگلیسی و مشاوره های تحصیلی و خانوادگی برای نابینایان برگزار می شود.
این بانوی روشندل گفت: روز جهانی نابینایان روزی نیست که صرفا جشنی برگزار شود چون اینکه کسی نابینا شده باشد که دیگر جشن ندارد بلکه باید زمینه هایی فراهم شود که توجه به مشکلات نابینایان اولویت داده شود و مسئولین بدانند این افراد در جامعه با مشکلاتی مواجه هستند که باید با برنامه ها و طرح هایی بتوان بخشی از این مشکلات را رفع کرد.
کریمی با تاکید بر توانمند سازی نابینایان و کم بینایان گفت: مسئولین باید بدانند این افراد از حقوق شهروندی برخوردار هستند و علاوه بر اینکه در برنامه ریزی های کلان باید دیده شود در برنامه ریزی های شهری و اصول مناسب سازی هم به رفع مشکلات آنها اهتمام ورزیده شود.
بیکاری مهمترین مشکل نابینایان در بروجرد
کارشناس آموزش نابینایان اداره بهزیستی بروجرد گفت: مهمترین مشکلی که نابینایان با آن مواجه هستند مسائل و مشکلاتی همچون بیکاری و نداشتن منبع درآمدی ثابت است که اگر این مشکل آنها حل شود سایر مشکلات را می توان حل کرد.
محمد معظمی که خود نیز نابینا است در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: بیشتر افراد نابینا در بروجرد افرادی با تحصیلات دانشگاهی هستند که متاسفانه شرایط برای اشتغال انها فراهم نیست و بیکاری مشکل اصلی آنها است.
وی بیان کرد: یکی دیگر از مشکلات آزار دهنده نابینایان در بروجرد وضعیت نامناسب مبلمان شهری است که شهر از نظر معابر و زیربنایی، پیاده روها و خیابان ها برای معلولین و نابینایان مناسب سازی نشده است.
650 نابینا تحت حمایت بهزیستی بروجرد
رئیس اداره بهزیستی بروجرد گفت: 650 نابینا و کم بینا تحت پوشش بهزیستی شهرستان هستند و مورد حمایت های مادی و وسایل توانبخشی این نهاد قرار می گیرند.
کرم رضا پیردایه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: نابینایان و کم بینایان تحت پوشش بهزیستی که از نظر معیشتی دچار مشکل باشند مورد حمایت مستمر و کمک هزینه های مختلف قرار دارند و سایر نابینایان و کم بینایان نیز از حمایت های مرتبط با اشتغال، مسکن و کمک هزینه تحصیلی برخوردار هستند.
وی افزود: خدمات رسانی در حوزه توانبخشی بصورت اهدای عصای سفید، کاغذ بریل، ساعت گویا و سایر وسایل مورد نیاز نابینایان صورت می گیرد و آموزش خط بریل و جهت یابی ها از سوی واحد مرتبط با این موضوع در بهزیستی شهرستان برای نابینایان ارائه می شود.
رئیس اداره بهزیستی بروجرد گفت: این نهاد در حوزه های مختلف توانبخشی، مشارکت های مردمی، پیشگیری و واحد امور اجتماعی به افراد تحت پوشش خدمات رسانی می کند و به به مناسبت روز جهانی نابینایان و عصای سپید نمایشگاهی از صنایع دستی و کارهای انجام شده توسط نابینایان و کم بینایان در بهزیستی بروجرد برگزار شده تا علاوه بر اینکه فرصتی برای نمایش دست ساخته های نابینایان فراهم شود بتوان زمینه ای برای فروش این محصولات ایجاد شود.
مناسب سازی در بروجرد با استاندارد ها فاصله دارد
پیردایه گفت: مناسب‌سازی مبلمان شهری، اماکن عمومی، معابر، پارک ها و فضاهای عمومی، نهادهای دولتی و غیردولتی یک ضرورت است که باید با جدیت مورد توجه قرار گیرد هر چند اقداماتی در این حوزه انجام شده اما کامل نیست و با استانداردهای لازم فاصله زیادی دارد و برای آسایش بیشتر معلولان و آمدن آنها در اجتماع باید اقدامات بیشتری انجام شود.
وی با اشاره به فعالیت شورای مناسب سازی در شهرستان به دبیری بهزیستی بروجرد بیان کرد:در آخرین جلسه این شورا که اخیرا برگزار شد، مقرر گردید شهرداری باید اصول مناسب سازی را مورد تاکید قرار داد و هر گونه مجوز ساخت و پایان کار را منوط به رعایت اصول و قواعد مناسب سازی کند.
23 مهرماه بعنوان روز جهانی نابینایان و عصای سفید نام گذاری شده است روزیکه بنا بر قول خود نابینایان نباید صرفا به برگزاری یک جشن و مراسم اکتفا شود چون نابینا شدن هیچ گاه اتفاق خوشایندی که برای آن جشن گرفت نیست بلکه باید رسیدگی به مشکلات این قشر مورد توجه و بازبینی همه ساله قرار گیرد.
1920/7273