ندای لرستان - خرم آباد - هرچه به روز برگزاری انتخابات مجلس یازدهم نزدیکتر می شویم بی پروایی در وعده های تبلیغاتی بیشتر می شود، وعده هایی که با وجود اینکه غیرکارشناسی هستند اما آنچنان شعارگونه و آرمانی توصیف می شوند که در عین ناباوری، شیک و " مجلسی" هستند.
 نمایندگان مردم وظیفه دارند برای تحقق قانون اساسی و پیشرفت همه جانبه و تعالی و آبادانی کشور، حل مشکلات جامعه، حفظ استقلال ،تمامیت ارضی و عزت جامعه، تضمین آزادی‌های قانونی، تحقق عدالت همه جانبه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و قضایی قوانین مورد نیاز جامعه راتدوین وتصویب کنند .
اما برخی داوطلبان ورود به مجلس قانونگذاری، ایده ها و وعده هایی مطرح می کنند و آنقدر روی آن اصرار دارند که هرچند هم غیر اصولی، غیرکارشناسی و خارج از اختیارات حوزه نمایندگی است اما بعدها همین وعده به توقعات اصلی شهروندان تبدیل می شود و شاید تاسال ها در اذهان مردم باقی بماند، قول های شیرینی که بازار انتخابات را رنگارنگ کرده و آنچنان خواستنی هستند که بسیاری از مردم یک رنگ و بی آلایش، یا افرادی که اطلاع کمتری از حوزه اختیارات نمایندگان دارند آنها را باور کرده و به امید تحقق این رویاهای دلپذیر به کاندیدای مورد نظر رای می دهند.
وعده های رنگارنگی که در بسیاری از موارد رنگ و بوی "نشدنی" دارند اما آنچنان ماهرانه و شعاروار تکرار می شوند که خود داوطلب و حلقه نزدیکانشان هم آن را باور می کنند و رفته رفته با جسارت بیشتری این شعارهای غیرقابل باور را باور پذیر کرده و آن را با صدای بلند فریاد می زنند.
این نوع تبلیغ و شعارهای انتخاباتی بدون شک یک آسیب جدی است که عوامل مختلفی همچون سطح باورپذیری عمومی، وضعیت اقتصادی، بافت فرهنگی و اجتماعی، سواد سیاسی و قانونی شهروندان و روحیه هیجانی مردم باید در این راستا بررسی شود چراکه ادعاهای " رای جمع کنی" هستند که تاریخ مصرفشان فصلی بوده و پس از راهیابی داوطلب به مجلس، مردم می مانند و دست خالی آنها در سرخرمن وعده ها.
هرچند هم که مردم انتظارات منطقی و به حق داشته باشند اما این خواسته ها در تکاپوی تبلغیات انتخاباتی کاندیداها و طرفداران جان بر کف آنها با سخنرانی های پرشور و در نتیجه غالب شدن فضای احساسی به بیراهه می رود.
وعده های انتخاباتی که در برخی موارد موجب دست مایه طنز کاربران فضای مجازی شده و در مواردی نیز پس از سال ها همچنان در ذهن مردم باقی مانده و به حسرت از یک وعده تحقق نیافته یاد می کنند،چنانکه جابجایی یک کارخانه از یک استان لرستان همواره در یاد مردم مانده است.
تبدیل قشم به هنگ کنگ، چابهار به سنگاپور، احداث کارخانه هواپیماسازی و تغییر پایتخت از جمله وعده های مطرح شده در کشور هستند که به طور جدی توسط داوطلبان نمایندگی مطرح شده اما بیشتر دست مایه طنز قرار گرفته اند و البته هیچ گاه شکل اجرایی به خود نگرفتند.
در این دوره از انتخابات، داوطلبی در یک از روستاهای لرستان با حضور در میان مردم نسبت به رفع مشکلاتشان قول مساعد می دهد و زمانی که مردم درخواست تامین گاز برای روستا دارند با مسوول مربوطه تماس می گیرد و پس از سخنان کوتاهی روبه مردم روستا ادعا می کند مسوول مرتبط قول مساعد داده و مشکل گازکشی روستا برطرف می شود که به این کاندیدا یادآوری می شود روستا آنتن دهی تلفن همراه ندارد!!!
و در مورد دیگری یکی از داوطلبان این استان شیوه یارکشی با آسانسور سواری را در پیش گرفته و قول داده برای تمامی آسانسورهای فاقد تاییدیه، تایید بگیرد و این مشکل را در منطقه مسکن مهر بروجرد برطرف کند.

این نوع وعده دادن یعنی فریب افکار عمومی که بدون شک تهدید آن از داوطلبانی که به دلیل کم اطلاعی و یا ناآگاهی از قانون و اختیارات نمایندگی، به مردم قول هایی می دهند کمتر نیست.
تغییر مدیران ناکارآمد از دیگر وعده های داوطلبان انتخابات لرستان است که تقریبا مورد توجه همه کاندیداها قرار گرفته و در سخنرانی هایشان مطرح می شود و البته در کنار این مهم ایجاد کارخانه های متعدد و تولید هزاران شغل در مدت زمان های یک تا سه ماهه به کرات عنوان شده است.
انتصاب مدیران بومی، استخدام قانونی مردم استان در سایر استان ها، ایجاد دانشگاه های صنعتی و افزایش تعداد یارانه بگیران از دیگر شعارهای داوطلبان ورود به مجلس شورای اسلامی در لرستان است که با توجه به اینکه در چه جمعی از مخاطبان حضور داشته باشند این سخنان به شدت و ضعف بیان می شود.
شعارهای غیراصولی و ناپلئونی کاندیداها یا با هدف فریب مردم و یا بی اطلاعی از قانون و اختیارات نمایندگان عنوان می شود که هر دو مورد تهدید هستند، مورد اول یعنی اینکه مطامع و منافع فردی بر صلاحیت عموم و کمک به مردم ارجحیت دارد و دوم یعنی یک فرد ناآگاه و بی اطلاع قرار است نماینده یک شهر در مجلس قانونگذاری شده و از حق آنها دفاع کند که نتیجه عملکرد این داوطلب از هم اکنون مشخص است.
وقتی شعارهای انتخاباتی داوطلبان مجلس شورای اسلامی و پارلمان های شورای اسلامی شهر هرچند هم ناشدنی اما مورد توجه قرار می گیرد این آسیب تا سطح مدارس و میان نوجوان نیز رخنه خواهد کرد و دانش آموزانی که سودای شورای مدرسه را در سر دارند وعده هایی همچون " یک روز بدون مدیر"، " آوردن مسی و رونالدو به مدرسه " و " اردوی تفریحی خارج از کشور" را سر می دهند و همین رفتار سنگ بنای غلطی می شود برای وعده عرصه های بزرگتر و جدی تر.
این پرسش ایجاد می شود که چرا دانش‌آموزان وعده‌های دروغ و نشدنی می‌دهند؟ آیا شرط پیروزی در هر انتخاباتی را، دادن وعده‌های نشدنی، پررنگ و لعاب و غیرقابل اجرا می دانند؟ که اگر این چنین است پس باید گفت زیرسازی فکری و فرهنگی محکمی برای رقابت های انتخاباتی و ایجاد فضای صحیح تبلیغاتی نیاز است.
لرستان 9 کرسی در خانه ملت دارد و تاکنون صلاحیت 198 داوطلب تایید نهایی شده است.
الهام بابایی