بزرگنمايي:

ندای لرستان - ایسنا/لرستان نویسنده لرستانی اصرار بر خودسانسوری را یک چالش در حوزه نویسندگی حوزه دفاع مقدس دانست و گفت: متأسفانه بسیاری از سوژه‌های دفاع مقدس درگیر خودسانسوری هستند.

امین کیانی متولد آذرماه 1369 است که چند سالی است در زمینه نویسندگی فعالیت دارد و تاکنون توانسته است دو کتاب «شجاع نبرد» و «کهنه سرباز» در حوزه ایثار و شهادت چاپ کند.
این نویسنده لرستانی در رابطه‌ با کتاب فعالیت خود در زمینه نویسندگی دفاع مقدس، گفت: سال 94 یک مجموعه مصاحبه‌هایی از هم‌رزمان و نزدیکان شهید شاه‌مراد نقدی گرفتم که تبدیل به کتاب «شجاع نبرد» شد.
وی در رابطه‌ با انگیزه‌اش برای نوشتن کتاب «شجاع نبرد» و آشنایی با شهید نقدی، افزود: در ابتدا بنا بود مجموعه‌ای از خاطرات شهید اردشیر نقدی را جمع‌آوری کنم. خانواده شهید در همسایگی ما بودند. به همین خاطر خدمت مادر شهید رسیدم و از صحبت‌های ایشان متوجه شدم که شهید شاه‌مراد نقدی عموی شهید اردشیر نقدی است. مقداری از شخصیت شهید شاه‌مراد که تعریف کردند و همچنین کتاب «ناگفته‌های جنگ» در مورد شهید صیاد شیرازی را هم که مطالعه کردم متوجه شدم شهید شاه‌مراد نقدی ظرفیت‌های خاصی برای تولید یک اثر دارد. به همین خاطر مسیر کار را عوض کردم و مشغول جمع‌آوری خاطرات در خصوص شهید شاه‌مراد نقدی شدم.
این نویسنده لرستانی با بیان این‌که شناخت من از شهید نقدی در زمانی که مصاحبه می‌گرفتم به‌وجود آمد در رابطه‌ با علل نام‌گذاری کتاب «شجاع نبرد»، اظهار کرد: حضرت امام خمینی(ره) بعد از عملیات فتح‌المبین پیامی خطاب به رزمندگان صادر کردند که در بخشی از آن پیام فرمودند: «رحمت و رضوان بر پدران و مادرانی که شما شجاعان نبرد را پروراندند» و از آنجا که شجاعت یکی‌ از شاخصه‌های اصلی شهید نقدی بود و ایشان هم در عملیات فتح‌المبین شهید شد، تصمیم گرفتم که نام کتاب را «شجاع نبرد» بگذارم.
وی گفت: حمایت مشورتی «شجاع نبرد» را سامان سپهوند که در دفتر مطالعات فرهنگ و مطالعات پایداری حضور داشت، انجام داد و توسط بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان لرستان چاپ شد.
این نویسنده لرستانی در رابطه‌ با اثر دوم خود با عنوان «کهنه سرباز» و انگیزه نوشتن این کتاب نیز گفت: شجاع نبرد که تمام شد به فکر یک اثر دیگر بودم و دنبال سوژه می‌گشتم. امیر بیرانوند از کسانی بود که در خصوص شهید نقدی از ایشان مصاحبه گرفتم. تواضع وی در بیان خاطرات شهید نقدی با توجه به این‌که فرمانده شهید نقدی بود بسیار جالب بود. از طرفی هم ایشان در شهر آوازه خوبی داشت. شناخت نسبی نسبت به ایشان داشتم. از چندین نفر هم که مشورت گرفتم متوجه شدم ظرفیت تولید یک اثر را دارد. به همین خاطر به‌عنوان سوژه دومین کتاب با ایشان وارد مصاحبه شدم.
وی با بیان این‌که سال 98 کتاب «کهنه سرباز» چاپ شد، افزود: هم‌اکنون که کتاب را می‌خوانم با خودم می‌گویم ای کاش این کتاب را با شناخت و تجربه الان می‌نوشتم.
کیانی ادامه داد: مصاحبه با تیمسار بیرانوند کار سختی بود. چون ایشان سنش بالا بود و به‌واسطه کهولت سن بسیاری از خاطرات به‌درستی در ذهنش نبود و بزرگ‌ترین چالش کتاب همین موضوع بود؛ کمااینکه وی متولد 1317 است و به‌علت بیماری بعضی خاطرات و مسائل را جابجا بیان می‌کرد و در کل مصاحبه با وی نیازمند مطالعه عمیق قبلی بود که حجم کم کتاب هم بیانگر این قضیه است. ولی سعی کردم در تدوین کتاب این ضعف را پوشش دهم.
وی با بیان این‌که برای راستی‌آزمایی و تکمیل خاطرات این فرمانده دفاع مقدس به منابع مکتوبی از جمله کتاب «کالک‌های خاکی» نوشته گلعلی بابایی، «خاکریز 202‌» نوشته علی بسطامی و مجموعه یادداشت‌های حسن باقری نوشته احمد دهقان رجوع کردم.
این نویسنده لرستانی در رابطه‌ با دلیل برگزیدن عنوان «کهنه سرباز» برای این کتاب، گفت: این فرمانده دفاع مقدس به گفته خودش پانزده سال سرباز بودند و بیش‌ از چهل سال از عمرش را در ارتش بوده که با این وصف عنوان «کهنه سرباز» برازنده وی بود.
وی ادامه داد: در حال حاضر نیز مشغول ضبط خاطرات یکی‌ از آزادگان جانباز استان لرستان به نام شاهپور (اصغر) کیانی هستیم که کار مصاحبه تمام شده و در محله تدوین هستم و با وسواس خاصی پیش می‌روم که امیدوارم اثر فاخری چاپ شود این در حالی‌است که سرگذشت این آزاده جانباز ظرفیتی دارد که می‌توان ضمن وفاداری به اصول خاطره‌نگاری به داستان نزدیک شد و با به‌کارگیری فنونی از قبیل تعلیق، انعطاف زاویه دید راوی و توجه به وجوه دیگر جنگ از طریق نگرش همه‌جانبه (اشخاصی غیر از راوی اصلی) به موضوع پرداخت.
کیانی در رابطه‌ با چالش‌ها و ضعف‌های نویسندگی در حوزه دفاع مقدس نیز اظهار کرد: یک چالش و ضعفی که در این زمینه وجود دارد اصرار بر خودسانسوری است، بسیاری از سوژه‌ها درگیر خودسانسوری هستند و برخی از خاطرات را بیان نمی‌کنند و مسئله دیگر این است که خاطره‌نگاری با تاریخ شفاهی تلفیق شده و آن ذات اصلی تاریخ شفاهی در خاطره خیلی خودش را نشان می‌دهد که اگر بحث خاطره‌نویسی بیشتر با ادبیات تلفیق شود شاید این مشکل رفع شود.
انتهای پیام