چاپ

ندای لرستان - خرم آباد - این روزها حال و هوای کرونا همه جا را در بر گرفته اما پشت چراغ قرمز وضعیت دیگری دارد، شادی کودکانه‎ای که با گرفتن مبلغ ناچیز از دودکردن اسپند و گل‎فروشی گرفته تا کاغذهای کوچک فال و شیشه شورهایی که با دستان کوچکشان خود را به سختی هم قد شیشه ی جلوی ماشین می‎کنند بی خبر از هراس کرونایی جامعه، روزگار می گذرانند.

کودکان کار این بار هم مظلوم واقع شده اند و همچنان از تیررس برنامه ریزی ها محرومند، کودکانی که همچنان بی دفاع در چهارراهها گل می فروشند و شیشه ماشین هایی را تمیز می کنند که سرنشینان آن از ترس کرونا، شیشه را بسته اند و از پشت آن با اشاره دست به کودکان بی دفاع می فهمانند که پولی در کار نیست و یا آنهایی که مهربان تر به نظر می رسند شیشه را در حد تبدال اسکناس کم ارزشی پایین می کشند تا مبادا دستشان به دست کودک آلوده شود.
در حالی متخصصان و پزشکان تبادل پول و حضور در اجتماع را از عوامل موثر در سرایت کووید 19 می دانند و آن را تا جای ممکن منع کرده اند اما انگار که کودکان کار جزو مخاطبان پیام های بهداشتی این روزهای جامعه ما نیستند.
حضور چندین ساعته کودکان کار در خیابان ها و معابر، نشستن آنها در هر جای ممکن، نشستن دست ها به مدت طولانی و تغذیه در خیابان بدون رعایت نکات بهداشتی همه و همه تهدیدهایی برای سلامت این کودکان هستند که کرونا آن را چند برابر کرده است.
شاید گزارش هایی مبنی بر اینکه کودکان از ویروس کرونا در امان هستند موجب شده توجه چندانی به این قشر نشود اما تاکنون هیچ تحقیق علمی ثابت نکرده سنین پایین از کووید 19 در امان هستند چه رسد به کودکان مظلوم سر چهاراهها.
برخی از این کودکان در مراکز شبانه بهزیستی آرام می گیرند و برخی نیز به خانه های خود (‌البته به شرطی که بتوان اسم خانه را بر چاردیواری های هزار قصه گذاشت ) بازمی گردند اما با توجه به اینکه آموزشی به این کودکان و خانواده آنها داده نشده است بنابراین بهداشتی رعایت نمی شود و خطر انتقال بیماری کرونا دوچندان می شود.
با دقت که رفتار کودکان کار را دنبال می کنی متوجه می شوی در جیب آنها پول های آلوده و خرده ریزهای جمع شده خیابان در کیفشان است، مقوله الکل و ژل ضدعفونی جایی بین این کودکان محروم ندارد و انگار نه انگار کرونا در کمین سلامتی آنها نشسته است.
ثانیه های پشت چراغ قرمز با جنب و جوش پسران و دخترهای نوجوانی سپری می شود که برخی گستاخانه، برخی ملتمسانه و برخی نیز با بی تفاوتی هر چه تمام تر به سرنشینان نزدیک می شوند، اما حس انسان دوستی ما تحرک چندانی ندارد و با نادیده انگاشتن این کودکان همچون همیشه، خطر کرونا را برای آنها متصور نمی شویم.
والدین یا نزدیکان برخی ازاین کودکان دورادور چشم از آنها بر نمی دارند تا مبادا لحظه ای غفلت از یک چراغ قرمز، درآمد روزانه را به خطر بیندازد، اما همین والدین و جامعه در خصوص خطر کووید 19 از کودکان مظلوم کار غافل شده اند.
تصور اینکه کودکی با دریافت مبلغ ناچیزی از یک غریبه خوشحال شود و در واقع شادی های کودکانه اش در کار روزمره و سر چهارراهها خلاصه می شود بسیار غمناک است، چه برسد به اینکه این هلهله های کودکانه به قیمت ابتلای آنها به ویروس کرونا تمام شود.
براساس داده های مرکز مطالعات راهبردی وزارت کار از حدود 9 میلیون کودک 10 تا 17 سال، 409 هزار کودک فعال در عرصه کار یا در جستجوی کار در کشور شناسایی شده اند که ارتباط مستقیمی با فقر در خانواده دارد و کار عمده آنها در ایران دستفروشی، گلفروشی، فالگیری و زباله گردی است.
کارهایی که با حجم ارتباط محیطی بالا و آلودگی بسیار هستند و لاجرم کودکان بی دفاع را در مقابل ویروس کورونا بی دفاع تر کرده اند که شاید در صورت ادامه غفلت از این قشر، شاخه گلی یا جورابی که از آنان می خریم و به خانه می بریم خود ما را نیز درگیر کووید 19 کند.
یکهزار کودک کار، بد یا بی سرپرست نیز در لرستان شناسایی شده که بیشتر آنها در خرم آباد و بروجرد هستند، 2 شهری که نمونه آزمایش بیماران مشکوک به کرونا در آن مثبت شده است که به نظر می رسد مسوولان امر به ویژه سازمان بهزیستی و شهرداری ها باید در مدت گردش کرونا در معابر و چهارراهها، اقدام جدی برای حراست این کودکان اعمال کند چراکه علاوه بر اهمیت سلامت این قشر مظلوم، در صورت ابتلا به این بیماری خانواده، اطرافیان و جامعه نیز در خطر مضاعفی قرار خواهد گرفت.
الهام بابایی خبرنگار ایرنا لرستان