چاپ

ندای لرستان - ایسنا/لرستان یک روانپزشک گفت: اوتیسم نوعی اختلال رشد است که پزشکان طبق دست‌آوردهایی آن‌را در سه سطح، دسته‌بندی کرده‌اندو

سیروس مرادی‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: اوتیسم نوعی اختلال رشد است که بر رفتارها و مهارت‌های ارتباطی افراد تاثیر می‌گذارد و علائم آن نیز می‌تواند خفیف یا شدید باشد.
وی با اشاره به این‌که افراد مبتلا به اوتیسم اغلب در تعامل با دیگران دچار مشکل هستند، عنوان کرد: طیف وسیع علائم اوتیسم باعث شده که این بیماری هم اکنون به عنوان «اختلال طیف اوتیسم» نامگذاری شود.
مرادی‌زاده با اشاره به این‌که اوتیسم در سه سطح طبقه‌بندی می‌شود، اظهار کرد: افراد مبتلا به اوتیسم سطح 1 در مهارت‌های ارتباطی و معاشرت با دیگران دچار مشکل هستند.
این روانشناس ادامه داد: این افراد معمولاً می‌توانند با دیگران مکالمه داشته باشند، اما در برقراری ارتباط عمیق ناتوان هستند، احتمال دارد افرادی که در این سطح قرار می‌گیرند بتوانند با دیگران ارتباط برقرار کرده و دوست جدیدی پیدا کنند.
وی افزود: کاهش علاقه به تعامل یا فعالیت‌های اجتماعی، ناتوانی در شروع تعامل‌های اجتماعی، مانند صحبت کردن با یک فرد غریبه، مشکل در وفق دادن خود با تغییرات یا رفتارهای دیگران و ناتوانی در برنامه‌ریزی و سازماندهی ازجمله علائم افراد دارای اوتیسم سطح 1 است.
مرادی‌زاده ادامه داد: افراد مبتلا به اوتیسم سطح 1، معمولاً می‌توانند با کمی حمایت کیفیت زندگی خود را حفظ کنند، که بیشتر اوقات به صورت رفتار درمانی و جلسات مشاوره روانشناسی یا انواع دیگر درمان انجام می‌شود.
این روانشناس با اشاره به این‌که افرادی که مبتلا به اوتیسم سطح 2 هستند نیاز به پشتیبانی قابل توجهی دارند، عنوان کرد: علائم مرتبط با این سطح شامل فقدان شدید هر دو مهارت ارتباط کلامی و غیرکلامی است که این مسئله اغلب فعالیت‌های روزانه را دشوار می‌کند.
وی ادامه داد: ازجمله علائم این سطح از اوتیسم می‌توان به ناتوانی در کنار آمدن با تغییر محیط اطراف، عدم وجود مهارت‌های ارتباطی کلامی و غیرکلامی، پاسخ غیرمعمول به روابط اجتماعی، ارتباطات یا تعامل، مشکل در سازگاری برای تغییر، استفاده از جملات بسیار ساده در ارتباط و علایق محدود و خاص اشاره کرد.
مرادی‌زاده با اشاره به این‌که افراد مبتلا به اوتیسم سطح 2 به طور کلی نیاز به حمایت بیشتری نسبت به افراد مبتلا به سطح 1 دارند، تصریح کرد: این افراد حتی ممکن است در صورت داشتن پشتیبانی، برای وفق دادن خود با تغییرات محیطی با مشکل رو به رو باشند.
این روانشناس با اشاره به این‌که انواع روش‌های درمانی می‌تواند برای این افراد کارساز باشد، ادامه داد: به‌عنوان مثال، ممکن است در این سطح از «درمان ادغام حسی» استفاده شود، این نوع درمان کمک می‌کند تا بیمار یاد بگیرد که چگونه با ورودی‌های حسی مانند استشمام بوی بد، صداهای بلند یا آزار دهنده، پریشان کردن توسط تغییرات بصری، چراغ چشمک زن و ... برخورد کند.
وی اوتیسم سطح 3 را شدیدترین سطح این بیماری دانست و گفت: افراد در این سطح نیاز به پشتیبانی بسیار اساسی دارند، علاوه‌بر عدم وجود مهارت‌های ارتباطی شدید، افراد مبتلا به اوتیسم سطح 3 رفتارهای تکراری یا رفتارهای محدودکننده نیز از خود نشان می‌دهند.
مرادی‌زاده افزود: رفتارهای تکراری به انجام مکرر یک عمل مثل حرکت دادن مداوم قسمتی از بدن یا تکرار چندباره یک جمله اشاره دارد، رفتارهای محدودکننده به این معناست که این افراد تمایل دارند کسی را از دنیای اطراف خود دور کنند، این رفتار ممکن است از عدم امکان سازگاری با تغییر نشأت بگیرد.
این روانشناس افزود: عدم وجود مهارت‌های ارتباطی کلامی و غیرکلامی، تمایل بسیار محدود به مشارکت اجتماعی یا شرکت در تعاملات اجتماعی، عدم توانایی در تغییر رفتارهای خود، مشکل جدی در کنار آمدن با تغییر غیر منتظره در محیط اطراف و مشکل در تمرکز یا توجه ازجمله علائم این سطح اوتیسم است.
وی با اشاره به این‌که افراد مبتلا به اوتیسم سطح 3 اغلب به درمان مکرر و فشرده نیاز دارند که بر موضوعات مختلفی از جمله ارتباط و رفتار متمرکز است، عنوان کرد: روانپزشک ممکن است برای آن‌ها دارو تجویز کند، اگرچه هیچ دارویی برای درمان اوتیسم وجود ندارد، اما برخی داروهای خاص می‌توانند به مدیریت علائم یا اختلالات آن، مانند افسردگی یا مشکل تمرکز کمک کنند.
انتهای پیام