ندای لرستان- فروزان فقیه اظهار کرد: زبان پدیده‌ای است اجتماعی که زمان پیدایش آن به زمان شکل گرفتن نخستین اجتماعات انسانی برمی‌گردد.

وی ادامه داد: از هنگامی‌که انسان برای ادامه حیات و بقای خود به زندگی اجتماعی روی آورد، ناگزیر به‌نوعی نظام ارتباطی برای پیام‌رسانی نیز نیازمند شد و بدین ترتیب، زبان درکلی‌ترین مفهوم و ابتدایی ‎ ترین شکل آن پدید آمد.

فقیه اضافه کرد: زبان نهادی است اجتماعی که برای برقراری ارتباط میان افراد یک جامعه به کار می ‎ رود و عبارت است از مجموعه یا دستگاهی منسجم و مرتبط که یکایک عناصر و الفاظ سازندهٔ آن بر طبق قواعد و موازین ویژه ‎ ای به یکدیگر می‌پیوندند.

این کارشناس ارشد آموزش زبان فارسی یادآور شد: در بسیاری از کشورها گونه محلی صرفاً به دو گویش از یک زبان واحد مربوط نمی‌شود، بلکه به دو زبان کاملاً مجزا و متمایز از هم مربوط می‌شود؛ مثلاً کشور کانادا رسماً یک کشور دوزبانه است و زبان‌های فرانسه و انگلیسی‌زبان‌های رسمی در این کشور هستند.

وی خاطرنشان کرد: معمولاً اصطلاح دو زبانگی را در مورد افراد یا اجتماعاتی به کار می‌گیرند که از دو زبان در امر ارتباط استفاده می‌کنند و معمولاً با دو مفهوم فردی و اجتماعی به کار می‌رود. دوزبانگی فردی ممکن است صرفاً حاصل داشتن والدینی باشد که از دو زبان مختلف صحبت می‌کنند.

فقیه افزود: ایران را می‌توان یک کشور چندزبانه دانست زیرا در محدوده مرزهای سیاسی آن، گروه‌های قومی گوناگون زندگی می‌کنند و هریک به‌طور عمده در قلمرو خود، به زبان بومی یا زبان مادری خویش سخن می‌گویند.