بزرگنمايي:
ندای لرستان -
خبرگزاری فارس لرستان - بهنام فروتن نیا ، لرستان سرزمین منابع خدادادی و استانی با سرمایههای بالقوه در مرکز کشور که از دیرباز شاهد فراز و نشیبهای مختلف در زمینه توسعه بوده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی برنامههای مختلفی در زمینه توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی تدوین و اجرا شده تا جایی که دستاورهای افتخار آمیز در حوزههای خدماتی به ارمغان داشته، اما شرایط معیشتی در لرستان طی سالهای اخیر دچار بحران شده و علت اصلی آن اقتصاد می باشد.
اقتصاد مساله اصلی جامعه امروز است، اقتصادی که در آن مدیریت تولید، توزیع، مصرف به همراه دانش هزینه تعریف می شود.
موضوع مهمی که در آموزههای دینی به ویژه قرآن کریم هم به آن توجه شده و یکی از عوامل قوام و انسجام جامعه به شمار میرود، بدون شک در جامعهای که امنیت، آسایش، آرامش درآن دستخوش تکانههای اقتصادی قرار بگیرد، از اهداف اصلی خود دور خواهد شد و دچار آشفتگی اجتماعی میشود.
جامعه امروز لرستان در بخشهای اجتماعی دچار آسیب جدی شده و نیازمند برنامهریزی قوی و احیای سرمایههای اجتماعی و بازگشت امید و پویایی است.
اقتصادی لرستان در سالهای اخیر شاهد رکود در بخش تولید صنایع مادر و عدم سرمایهگذاری در بخشهای جدید بوده، با نگاهی گذرا به صنعت استان شاهد عدم بهره وری مناسب از کارخانههای متعدد همانند پارسیلون، ماشین سازی، چرم و پوست، تکمیل پتروشیمی، فارسیت دورود، صنایع و معادن سنگ، شهرک های صنعتی، ماشین سازی بروجرد، نساجی و... بوده است.
در بخشهای گردشگری و صنایع دستی علیرغم جاذبههای توریستی طبیعی، تاریخی و فرهنگی در کنار آثار نا ملموس بینظیر، اما فرصتهای سرمایهگذاری در برنامه ششم توسعه(1395تا 1400) فراهم نشده و صرفا" طرحهای گردشگری خلاصه در برخی اماکن خصوصی و تالارهای عروسی شده است.
در بخش کشاورزی، وزارت جهاد کشاورزی در این زمینه متعهد شده که طی برنامه ششم توسعه 500 هزار هکتار باغ شیبدار در اراضی احداث کند؛ این 500 هزار هکتار بین استانهای مستعد تقسیم شده که برای لرستان قریب به 60 هزار هکتار طی برنامه توسعه ششم باغ دیم در اراضی شیبدار مدنظر گرفته شده است که این امر تاکنون که سال آخر برنامه است محقق نشده است.
ایجاد 130 هکتار گلخانه در برنامه ششم توسعه تحقق نیافته و علاوه بر آن در زمینه کشت محصولات استراتژی مانند گندم، جو، برنج، سیب زمینی با عدم برنامهریزی و تولید مناسب و بهرهوری کم مواجه شده، به طوری که با وجود خشکسالی و کاهش نزولات آسمانی، برنامهریزی برای مصرف بهینه آب و تاسیسات انتقال آب به مزارع عملا" دچار ضعف مدیریتی و بیبرنامگی هستیم.
بهرهبرداری از منابع جنگلی، حفاظت ناکافی از جنگلها، ناکارآمدی خدمات بیمهای و از همه مهمتر تورم فزاینده کود شیمیایی و نهادههای زراعی مشهود است.
مسکن یکی از مهمترین دغدغههای اجتماع و عنصر حیاتی در بهبود شرایط زندگی و به عنوان نشانه منزلت و ترجمان زندگی و مهمترین کاربری کمی و کیفی شهری محسوب میگردد و کمیت و کیفیت آن گویای وضعیت اجتماعی- اقتصادی شهر و بسیاری از واقعیتهای جامعه است.
استان لرستان با وضعیت و ساختار جمعیتی جوان در سالهای اخیر دچار رکود تولید در بخش مسکن بوده، عدم سرمایهگذاری مناسب و نداشتن برنامه، فضا را برای جولان دلالان و زمین خواران فراهم نموده تا در بخش مسکن علاوه بر از دست دادن فرصتهای اشتغال در حوزه مسکن شاهد یک تورم بیسابقه در هزینه اجارهبها برای افراد بیخانمان باشیم.
حاصل ناکارآمدی و بیبرنامگی در حوزههای مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی پیامدهای ناگواری در لرستان به وجود آورده که در صورت عدم توجه مدیران آتی به مسائل بنیادی به سختی میتوان به انسجام اجتماعی، امنیت، آسایش و آرامش رسید.
ماحصل مدیریتی که در استان در شایسته سالاری و تقسیم کار بیتدبیر باشد، افراد سیاسی سکاندار اقتصاد میشوند و کارشناس ادبیات عمران و توسعه استان را در دست بگیرد، فرصتها به تهدید تبدیل میشود.
راه گریز از وضعیت کنونی استان توجه به اقتصاد مقاومتی، افزایش بهرهوری،کاهش شاخص بیکاری، فراهم نمودن زیرساخت سرمایهگذاری بخش خصوصی، تشکیل سرمایههای بزرگ اقتصادی و تولید، بازگشت امید به مردم و مشارکت اجتماعی، نظارت و کنترل، بکار گیری مدیران متعهد، متخصص و کارآمد و استفاده بهینه از منابع است.
انتهای پیام/