بزرگنمايي:

ندای لرستان - همدلی / « چماق و هویج وعده صادق در پرونده هسته‌ای » عنوان سرمقاله روزنامه همدلی نوشته علی ودایع است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
 در عالم روابط بین الملل لزوما معادلات به گونه ای که ظاهر نشان می دهد؛ به پیش نمی رود. گاهی حرف از جنگ است اما در نهایت صلح رقم می خورد و گاهی بالعکس، نکته اینجاست که گره گشایی از معادلات نیازمند کدگذاری دقیق در معادله است.سرخط رسانه های جهان به تبعات اقدام خصمانه اسرائیل علیه کنسولگری ایران، عملیات موفق وعده صادق و ناکامی حمله ریزپرنده ها به تاسیستات اصفهان اختصاص دارد. نوع ژست مقامات غربی عمدتا مبتنی بر همراهی با اسرائیل و طراحی جنگ دیپلماتیک تمام عیار علیه تهران است. برخی گمانه زنی ها حکایت از طراحی تحریم های جدید یا حتی اسنپ بک در پرونده اتمی ایران دارد. اگر بگوییم که تهران درگیری یک نبرد تن به تن دیپلماتیک شده است؛ اشتباه نگفتیم.در معادله ای که تشریح کرد؛ ایران بی سابقه ترین نوع بازدارندگی در تقابل با اسرائیل، تروئیکای اروپایی و آمریکا را به نمایش گذاشته است. مساله بنیادین اینجاست که نه جامعه جهانی و نه خاورمیانه ظرفیت و گنجایش پذیرش یک جنگ جدید را ندارد.
هزینه های سنگین اقتصادی، امنیتی و اجتماعی جنگ اوکراین بر شانه های غرب سنگینی می کند. از طرف دیگر، حدود 7 ماه جنگ خونین غزه علی رغم وقوع فاجعه انسانی و نسل کشی منجر به نتیجه مطلوب اسرائیلی ها نشده است. نکته خوف انگیز برای غربی ها این است که ذیل جنگ غزه، تنش ایران و اسرائیل به یک جنگ بی پایان به گستره خاورمیانه تبدیل شود.
از طرف دیگر آمریکایی ها به ویژه دموکرات ها در آستانه انتخابات الکترال 2024 با چالش های فزاینده اقتصادی دست به گریبان هستند. واشنگتن نیازمند فریز آتش در خاورمیانه است. شاید نگاه برخی معطوف به پرستیژ حمایت سرسختانه آمریکا از اسرائیل باشد اما نوع مکالمات «جوبایدن» و «بنیامین نتانیاهو» نشان می دهد که کاخ سفید خود را به آب و آتش می زند تا مانع رویارویی مستقیم نظامی جمهوری اسلامی و رژیم صهیونیستی بشود. شاید راز پنهان کاری اسرائیل در طراحی حمله به کنسولگری ایران در دمشق این باشد که اطاق جنگ اسرائیل می دانست که کاخ سفید از هر ابزاری مانع این رخ داد می شد.
عملیات وعده صادق سطح بازدارندگی تهران را به گونه ای مقابل چشمان بهت زده آمریکا قرار داد که حالا نیازمند نوعی بازنگری در سطح تنش با ایران باشد. تهران در عالی ترین سطح همواره گفته که میز مذاکره را ترک نکرده و آماده رایزنی است. از طرف دیگر ادبیات جمهوری اسلامی در اجرای وعده صادق نشان داد که پس از تنبیه رژیم صهیونیستی تمایلی به ادامه تنش ندارد البته آمادگی جنگ مستقیم را هم دارد. گزینه حرکت برق آسای ایران به سمت دکترین اتمی نوع جدیدی از بازدارندگی تهران است که توانایی ورود به نقطه بی بازگشت را دارد.